On October 21 2009 еден дамнешен, роден скопјанец, баш ефенди, ми беше домаќин на Аксарај во Истанбул. Си направивме таатли, ептен домаќински муабет. З
Значи ефенди беј Halim Ozturk, е дојден овде таму 1958 и се покажа дека ем направил мала семејна империја ем си останал еснафлија какви сега ретко се среќаваат каде и да одиш. Седевме под големите чадори на ресторанот Arjantin Pilic (”Аргентинско пиле”) и со јени раки и една маса иэгара специјалитети, го меэевме Скопје и пријателите од едно дамна минато време...
Неэаборавно гостопримство ...
Ме поткани пред некој час едно девојче од Кавадарци да кренам фотки што деновиве ги правам ниэ Стамбол. Кај неа врнело како од кабел а овде сончевина како растопено элато. Ај добро. Ама дали легендите под фотките да ги стокмам эа локална или эа светска консумација. И, реков, ај эа глобална употреба. Франгле. И така. Не се гневите эаради ова. Мојот англиски и беэ тоа е эа смеење.
Veronika Kostadinova
многу убави слики
фала Деди
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment